Η γοητεία της Λακωνίας!
Η γοητεία της Λακωνίας! Με αφετηρία το ξενοδοχείο Μενελάιον, η Λακωνία σας προκαλεί να εξερευνήσετε τις ομορφιές της.
Μονεμβασιά, Ελαφόνησος, Γύθειο, Μάνη, Σπήλαια Διρού.
Είτε θελήσετε να χαλαρώσετε στην ήσυχη πόλη της Σπάρτης, είτε να κάνετε τουρισμό στα αξιοθέατα είτε να κολυμπήσετε, το ξενοδοχείο Μενελάιον στη Σπάρτη, σας προσφέρει όλες τις επιλογές.
Μοναδικές στιγμές και εμπειρίες, σε έναν τόπο που κάθε σημείο του είναι παγκόσμια ιστορία!
Κάστρο Μυστρά
Μυστράς
Ο Μυστράς ήταν Βυζαντινή πολιτεία της Πελοποννήσου και απέχει έξι χιλιόμετρα ΒΔ της Σπάρτης. Σήμερα είναι ερειπωμένος αν και έχουν αναστηλωθεί ορισμένα κτίσματα, όπως τα παλάτια και αποτελεί πολύτιμη πηγή για τη γνώση της ιστορίας, της τέχνης και του πολιτισμού των δύο τελευταίων αιώνων του Βυζαντίου.
Η ιστορία "της νεκρής πολιτείας" σήμερα του Μυστρά αρχίζει από τα μέσα του 13ου αιώνα όταν συμπληρώθηκε η κατάκτηση της Πελοποννήσου από τους Φράγκους.
Το 1249 ο Γουλιέλμος Β' Βιλλαρδουίνος έκτισε το κάστρο του στην ανατολική πλευρά του Ταϋγέτου, στην κορυφή ενός υψώματος με απότομη και κωνοειδή μορφή, που λεγόταν Μυστράς ή Μυζυθράς λόγω του σχήματός του ή εκ του ονόματος του παλαιότερου ιδιοκτήτη που λεγόταν Μυζηθράς.
Μουσείο Ελιάς και Λαδιού
Μουσείο Ελιάς και Ελληνικού Λαδιού
Το Μουσείο Ελιάς και Ελληνικού Λαδιού, στη Σπάρτη, σας ταξιδεύει στον πολιτισμό, την ιστορία και την τεχνολογία της ελιάς και της ελαιοπαραγωγής στον ελλαδικό χώρο, από τους προϊστορικούς χρόνους μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα.
Στόχος του Μουσείου είναι να φωτίσει την άρρηκτη σύνδεση της ελιάς με την ταυτότητα του τόπου μας και γενικά με τον μεσογειακό χώρο.
Η ελιά και το λάδι παρουσιάζονται εδώ από διαφορετικές οπτικές γωνίες: οικονομία, διατροφή και χρήσεις, θρησκευτική λατρεία, τέχνη και τεχνολογία.
Αρχαία Σπάρτη
Αρχαία Σπάρτη
Η Σπάρτη (Σπάρτα στη Δωρική διάλεκτο, Σπάρτη στην Αττική διάλεκτο) ήταν πόλη-κράτος στην Αρχαία Ελλάδα που ήταν χτισμένη στις όχθες του ποταμού Ευρώτα στη Λακωνία, στο νότιο-ανατολικό μέρος της Πελοποννήσου. Έχει μείνει γνωστή στην παγκόσμια ιστορία για τη στρατιωτική δύναμή της, την πειθαρχία της, τον ηρωισμό της και το μεγάλο αριθμό των δούλων της. Επίσης, είναι γνωστή και στην Ελληνική Μυθολογία, κυρίως για τον μύθο της Ωραίας Ελένης. Η στρατιωτική δύναμη της Σπάρτης οφειλόταν στο σύστημά της Αγωγής που είχε επιβάλει η νομοθεσία του Λυκούργου, κάτι που ήταν μοναδικό στην Αρχαία Ελλάδα.
Η ιστορική περίοδος της Σπάρτης αρχίζει μετά την Κάθοδο των Δωριέων γύρω στο 1100 π.Χ., (αν και η αρχαιολογία υποστηρίζει ότι η κάθοδος των Δωριέων έγινε αργότερα) και τελειώνει κατά τη διάρκεια της Ρωμαιοκρατίας αν και υπάρχουν σαφείς ενδείξεις για την επίδραση του Μυκηναϊκού Πολιτισμού στην περιοχή πολύ πριν την άφιξη των Δωριέων, πράγμα που θεωρείται η προϊστορία της Αρχαίας Σπάρτης. Κατά τη διάρκεια της Κλασσικής Αρχαιότητας η Σπάρτη ήταν μία από τις δύο πιο ισχυρές πόλεις-κράτη στην Αρχαία Ελλάδα μαζί με την Αθήνα.
Η Σπάρτη ακόμα και σήμερα συνεχίζει να αποτελεί πόλο έλξης λόγω της πλούσιας ιστορίας της.
Κενοτάφιο Λεωνίδα - Λεωνίδας άγαλμα - Κουμαντάρειος Πινακοθήκη - Μανουσάκειο Μουσείο
Κενοτάφιο Λεωνίδα
Βόρεια της σύγχρονης πόλης της Σπάρτης, ανασκαφές του προηγούμενου αι. έφεραν στο φως ένα εντυπωσιακό οικοδόμημα διαστάσεων 12,5Χ8,30 μέτρων. Το κτίσμα χρονολογείται από τον 5ο αι.π.Χ και μεταγενέστερα και έχει κατασκευαστεί από μεγάλες πωρολίθους. Η ανασκαφή έγινε το 1892 από τον Βαλστάιν, ο οποίος αρχικά τον είχε θεωρήσει μικρό ναό. Παρότι η χρήση του δεν έχει εξακριβωθεί μέχρι σήμερα, έχει ταυτιστεί στη λαϊκή συνείδηση με το κενοτάφιο του Λεωνίδα, καθώς και ο Παυσανίας αναφέρει ότι εδώ μεταφέρθηκαν και ετάφησαν από τις Θερμοπύλες τα οστά του θρυλικού βασιλιά της Σπάρτης. Ο Τάφος του Λεωνίδα αποτελεί το μοναδικό μνημείο της Αρχαίας Αγοράς που σώζεται ως τις μέρες μας.
Λεωνίδας - άγαλμα
Η θυσία του στη μάχη στις Θερμοπύλες άλλαξε τη ροή της ευρωπαϊκής ιστορίας, σύμφωνα με Ευρωπαίους ιστορικούς, καθώς κατέρριψε το μύθο του ανίκητου αντιπάλου και εμψύχωσε την αντίσταση των Ελληνικών πόλεων ενώ απέτρεψε την αμαχητί παράδοσή τους. Παράλληλα αποτέλεσε παράδειγμα που χρησιμοποιήθηκε σε διάφορες χρονικές περιόδους της ιστορίας των λαών.
Κουμαντάρειος Πινακοθήκη
Η Κουμαντάρειος Πινακοθήκη Σπάρτης στεγάζεται σε ένα αξιόλογο νεοκλασικό αρχοντικό των αρχών του εικοστού αιώνα. Αποτελεί δωρεά της Ντόλλυ Γουλανδρή και του αδελφού της Γεωργίου Κουμάνταρου προς τιμήν του φιλότεχνου πατέρα τους, Ιωάννη Κουμάνταρου, ο οποίος ονειρευόταν να ιδρύσει Πινακοθήκη στην ιδιαίτερη πατρίδα του. Η Κουμαντάρειος Πινακοθήκη εγκαινιάστηκε το 1982 και λειτουργεί ως παράρτημα της Εθνικής Πινακοθήκης. Η Πινακοθήκη περιλαμβάνει μόνιμη έκθεση – δεκατέσσερις ελαιογραφίες δυτικοευρωπαίων ζωγράφων από τις τελευταίες δεκαετίες του δέκατου έκτου έως τις αρχές του εικοστού αιώνα – δωρεά του Ιωάννη Κουμάνταρου. Ο αριθμός των έργων της συλλογής είναι μικρός, ωστόσο προϊδεάζει για την πλούσια εξέλιξη της προσωπογραφίας, της τοπιογραφίας, της ηθογραφίας και της νεκρής φύσης. Περιοδικές εκθέσεις με έργα από τις συλλογές της Εθνικής Πινακοθήκης. Στόχος των εκθέσεων αυτών είναι η γνωριμία του κοινού με τη νεοελληνική ζωγραφική. Φιλοξενία εκθέσεων που έχουν ιδιαίτερη σημασία για την τοπική κοινωνία.
Μανουσάκειο Μουσείο
Το Μανουσάκειο, Μουσείο Αστικού και Λαϊκού Βίου αποτελεί δωρεά του αειμνήστου Λεωνίδα Μελετίου Μανουσάκη, ο οποίος το 1996 δώρισε στο Δήμο Σπάρτης την οικία του μαζί με την οικοσκευή, το ρουχισμό, το φωτογραφικό αρχείο, το οθωμανικό λάβαρο κ.α. Στεγάζεται στο διώροφο νεοκλασσικίζον οίκημα των αρχών του 20ού αιώνα επί της οδού Ανανίου 13 στη Σπάρτη.Το Μανουσάκειο Μουσείο θα αποτελέσει πόλο έλξης ντόπιων και ξένων επισκεπτών οι οποίοι θα έχουν τη δυνατότητα μέσα από αναπαραστάσεις εσωτερικών χώρων, εκθέσεις και προβολή πολυμέσων, να επισκεφτούν και να «γευτούν» όψεις της οικογενειακής και κοινωνικής ζωής μιας άλλης εποχής, των ανθρώπων που δημιούργησαν και κατοίκησαν τη νέα πόλη της Σπάρτης τον τελευταίο αιώνα.
Βαφειό
Βαφειό
Το Βαφειό είναι περιοχή σε απόσταση 6 km νοτιοανατολικά της Σπάρτης, στο Νομό Λακωνίας, όπου ανακαλύφθηκε ο περίφημος «θησαυρός του Βαφειού», μέσα σε μεγάλο θολωτό, μυκηναϊκού τύπου τάφο (1500 -1450 π.Χ, με πολύτιμα αντικείμενα, αποτελούμενα από χρυσό, ελεφαντόδοντο και πολύτιμες πέτρες. Ο θησαυρός σήμερα βρίσκεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών. Στον παραπάνω τάφο αποκαλύφθηκαν τα δύο «κύπελλα του Βαφειού», ολόχρυσα κύπελλα διακοσμημένα με παραστάσεις από κυνήγι ταύρων, που μαρτυρούν τις υψηλές επιδόσεις της εποχής στη μεταλλοτεχνία.
Μονεμβασιά
Μονεμβασιά
Στην Μονεμβασιά συνυπάρχουν: η μοναδική γεωμορφία του βράχου μαζί με τα ανθρώπινα τεχνικά οχυρωματικά έργα. Έτσι, σαν πλωτό φρούριο, βρέθηκε στην ρότα του θαλάσσιου εμπορίου μεταξύ ανατολής και δύσης. Τα ονόματά της πολλά σαν τους αφέντες της, Μονεμβάσια, Μονεμβασία, Μαλβάζια, Μαλβαζούϊ, Μονεμβασσιά, Μονεμβάσσια, Μικρό Γιβραλτάρ αλλά και Βράχος. Στην αρχαιότητα ονομαζόταν “Άκρα Μίνωα” όπως περιγράφει στα Λακωνικά ο Παυσανίας και ήταν ενωμένη σε μεγάλο μήκος με την ξηρά. Το 375μ.χ. αποκόπηκε από την Λακωνία, μετά από έναν τρομερό σεισμό και πήρε τη μορφή που βλέπουμε σήμερα, όπως ακριβώς συνέβη και με την Ελαφόνησο νοτιότερα. Κατά τον μεσαίωνα κατοικήθηκε, οχυρώθηκε και γνώρισε μεγάλη ακμή. Περιτριγυρισμένη από ορμητήρια πειρατών και κουρσάρων η Μονεμβασιά δεν θα επιβίωνε χωρίς τον βράχο.
Σήμερα στον βράχο συνυπάρχουν δύο κόσμοι: Η, με ανθρώπων έργα, περιτοιχισμένη “κάτω πόλη”. Είναι κτισμένη δίπλα στην θάλασσα, στην νοτιοανατολική πλευρά του Βράχου, με άριστα συντηρημένα και αναπαλαιωμένα κτίσματα από μια μοναδική ελληνική αρχιτεκτονική με άρωμα Αιγαίου και πέτρας. Η “Άνω Πόλη”. Είναι κτισμένη στην πάνω πλευρά του βράχου, με θέα από ψηλά, το Μυρτώο πέλαγος. Αποτελεί απόρθητο φυσικό οχυρό, με αρκετά χαλάσματα αλλά και ελάχιστα κτίσματα να διασώζονται ως σήμερα. Στην Μονεμβασιά γεννήθηκε και έζησε ο μεγάλος ποιητής Γιάννης Ρίτσος, ο τάφος του οποίου βρίσκεται έξω από τα τείχη, στο κοιμητήριο του Βράχου.
Γύθειο - Μάνη - Ακρωτήριο Ταίναρο
Γύθειο
Το Γύθειο είναι ιστορική κωμόπολη και λιμάνι που βρίσκεται στη νότια Πελοπόννησο κοντά στις εκβολές του ποταμού Ευρώτα. Η νότια άκρη της πόλης του Γυθείου ενώνεται μέσω μικρού προβλήτα με ένα μικρό νησί, την αρχαία Κρανάη ή Μαραθονήσι, όπου βρίσκονται ο πύργος Τζανετάκη, ο οκτάγωνος ομώνυμος φάρος (φάρος Κρανάης) και ο μικρός ναός Αγίου Νικολάου. Το σύχρονο Γύθειο υψώνεται αμφιθεατρικά στους ανατολικούς πρόποδες του αρχαίου Λαρυσίου όρους, που σήμερα ονομάζεται από τους ντόπιους «Ακούμαρος» ή «Κούμαρος», ακριβώς πάνω από το κυρίως λιμάνι, που θεωρείται το ασφαλέστερο της νοτιοανατολικής Πελοποννήσου και από το οποίο πραγματοποιούνται εξαγωγές εσπεριδοειδών (κυρίως πορτοκαλιών), λαδιού, ελιάς.
Οι φημισμένες παραλίες του, Μαυροβούνι, Αγερανός, προσελκύουν πλήθος τουριστών κάθε χρόνο, αφού μάλιστα είναι και καταφύγιο της θαλάσσιας χελώνας καρέτα καρέτα!
Μάνη
Η Μάνη είναι ιστορική περιοχή της Πελοποννήσου που καλύπτει τη χερσόνησο του Ταϋγέτου, καθώς από εκεί ξεκίνησε η Ελληνική Επανάσταση. Φεύγοντας από το Γύθειο, το τοπίο αλλάζει, αγριεύει, πέτρα, αέρας & νερό σου κόβουν την ανάσα! Μικρά γραφικά χωριά ξεπετάγονται πίσω από βράχους, καλώντας σε να τα εξερευνήσεις! Αρεόπολη, Βάθεια, Κότρωνας, Φλομωχώρι αλλά και ακόμα νοτιότερα, Πόρτο Κάγιο & Μαρμάρι, ως να φτάσεις στο νοτιότερο σημείο, το ακρωτήριο Ταίναρο!
Σπήλαια Διρού
Σπήλαια Διρού
Πριν όμως φτάσουμε στο ακρωτήρι, υποχρεωτικά πρέπει να σταματήσουμε & να επισκεφθούμε τα Σπήλαια του Διρού. Το Σπήλαιο Γλυφάδα (ή Βλυχάδα) Διρού είναι ένα από τα ωραιότερα σπήλαια στον κόσμο. Βρίσκεται στα δυτικά παράλια της Λακωνικής Χερσονήσου, στον Ορμο του Διρού, Δήμος Οιτύλου. Η ύπαρξη του ήταν γνωστή στους ντόπιους από το 1900 περίπου. Κανείς όμως δεν υποψιαζόταν το θαύμα που έκρυβε στο εσωτερικό του μέχρι το 1949, όταν οι ιδρυτές της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας, Γιάννης και Αννα Πετροχείλου, άρχισαν να το εξερευνούν συστηματικά. Εως το 1960 είχαν εξερευνηθεί και χαρτογραφηθεί 1.600 μέτρα ενώ σήμερα το γνωστό μήκος του σπηλαίου ξεπερνά τα 15 χιλιόμετρα. Το 1970 έγινε η πρώτη υποβρύχια εξερεύνηση.
Ελαφόνησος - παραλία Σίμου
Ελαφόνησος - παραλία Σίμου
Η ξακουστή παραλία του Σίμου, με το ασύγκριτο φυσικό κάλος, έκανε γνωστό στις μέρες μας το μικρό ψαρονήσι, που βρίσκεται στα νότια του νομού Λακωνίας. Στη νότια πλευρά του νησιού στην περιοχή της Λεύκης βρίσκεται η διεθνώς φημισμένη παραλία του Σίμου.
Την παραλία χωρίζει το Σαρακήνικο δημιουργώντας δύο όρμους, τον όρμο του Σαρακήνικου (μεγάλη παραλία) που εκτίνεται έως τα Κουρνόσπηλα και τον όρμο του Φράγκου (μικρή παραλία) που φτάνει έως το Φράγκο.
Η ατέλειωτη παραλία του Σίμου διαθέτει αμμουδιά με ψιλή χρυσή άμμο και αμμόλοφους στο εσωτερικό της που φτάνουν σχεδόν τα 10 μ. ύψος. Το δάσος με τα θαλασόκεδρα απλώνεται σε μεγάλη έκταση και ενώνει τις δύο παραλίες.
Η παραλία πήρε το όνομα της από τον Καλύμνιο δύτη-σφουγγαρά, Σίμο, ο οποίος πνίγηκε στην περιοχή κοντά στο Φράγκο. Προστατευόμενη παραλία από τη NATURA 2000.